Przepisy odnośnie do przewozu towarów niebezpiecznych wymagają stosowania wszelkich norm związanych z bezpieczeństwem na terenie dróg publicznych. Nominalnie, jeżeli wykonujemy przewozy na terenie zamkniętym, to nie będą miały zastosowanie przepisy ADR w tym odnośnie do wymagań związanych z pojazdami (np. zatwierdzenie typu dla cystern, stosowania opakowań i szkolenia. Nie oznacza to jednak, że można zapomnieć o przepisach i uznać, że na terenie zakładu obowiązuje pełna dowolność i nie musimy nic robić.
Przepisy ogólne (w zakresie bezpieczeństwa pracy, PPOŻ oraz ochrony środowiska) wymagają, by nie podejmować działań, które mogą skutkować zagrożeniem dla ludzi, mienia czy też środowiska. Jako przykład można wskazać tu chociażby par 66 Rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej w sprawie ogólnych przepisów bezpieczeństwa i higieny pracy. Wymaga on, by pracodawca zapewnił opracowanie zasad ruchu na drogach wewnątrzzakładowych, zgodnych z przepisami prawa o ruchu drogowy. W zasadach ruchu, należy określić w szczególności maksymalne prędkości środków transportu i komunikacji na drogach wewnątrzzakładowych oraz w pomieszczeniach zakładu pracy, uzależnione od szerokości dróg, natężenia ruchu, widoczności itp.. Z tego względu wskazanym jest rozważenie zastosowanie praktyk mających na celu przeciwdziałanie powstawaniu zagrożeń na drogach wewnętrznych, gdy będę przewożone towary niebezpieczne a nie będziemy stosowali przepisów ADR.
Jako podstawowe wskazania odnośnie do dobrej praktyki można wskazać:
1.Pisemne przekazanie obowiązków i zapewnienie ich świadomość u wykonujących przewozy wewnętrzne . Powinno być to osiągnięte poprzez przede wszystkim odpowiednia apis w umówię a także opracowanie przez przewoźnika odpowiedniej oceny ryzyka z uwzględnieniem rzeczywistych możliwych zagrożeń oraz wdrożenie procedur postępowania na wypadek awarii uwzględniających właściwości przewożonych towarów, stosowne środki ochrony i procedury minimalizacji zagrożeń. Postulujemy, bu okresowo sprawdzać status tych dokumentów u podwykonawcy.
Pracownik wykonawcy powinien wiedzieć co przewozi (jak to rozpoznać, jakie są wymagane oznakowania), jak rozpoznać sytuację awaryjną (od kiedy rozszczelnienie lub uwolnienie jest niebezpieczne, czy uszkodzenie opakowania stwarza zagrożenie itp) oraz co zrobić, gdy towar się uwolni lub dojdzie do niebezpiecznej reakcji (stosowne ochrony, procedury).
2.Odpowiednie praktyki okresowej kontroli stanu przydatności środków transportu (np. upewnienie się, ze używane jednostki są szczelne, nie wykazują śladów nadmiernego zużycia, korozji itp, że zamknięcia są skuteczne i sprawne a wyposażenie kompletne). Kontrola taka powinna być w miarę możliwości okresowo zapisywana.
Kontro.ę taką powinien robić podmiot wykonujący pracę.
3. Odpowiednie przeszkolenie (pracownik wykonujący transport musi znać zasady).
Jeżeli praca jest zlecane innym podmiotom to dobra praktyka wymaga, by nie tylko pozyskać oświadczenia o przyjęciu obowiązków. ale także sprawdzać okresowo, czy obwiązki te są wykonywane. Można np. oznaczyć terminy (np. raz na kwartał, czy raz na pół roku) i dokonywać wyrywkowego sprawdzenia dokumentacji, wiedzy pracowników i stanu wyposażenia. Z kontroli dobrze jest wykonać odpowiednie zapisy.
Tworząc opisany system dowodzimy, że nie tylko zleciliśmy wykonanie obowiązków na naszą rzecz, ale i upewniamy się, iż dochowujemy należytej staranności i przeciwdziałamy nieprawidłowością. Dokumentacja z takich czynności może się nam bardzo przydać, gdy dojdzie do wypadku i kluczowym, będzie ustalenie kto odpowiada za spowodowanie zdarzenia. Jak wiemy papier jest cierpliwy i przejmie wszystko, jednak najlepsza deklaracja nie zastąpi rzeczywistej kontroli. Tylko kontrola pozwoli na wyłapanie błędnych praktyki i poprawę bezpieczeństwa.
Zapraszamy do dyskusji na ten temat na naszym FORUM
